Afgelopen weekend sprak ik met een gezin over de problemen die zij ervaren met het gedrag van hun hondje.
Het gesprek verliep prettig, en ik ging met een welgemeende glimlach naar huis.

Na het weekend ontving ik dit mooie bericht:
“We hebben echt een goed gevoel na zaterdag.
We letten automatisch al op dingen en doen ze anders… zijn lichaamstaal…
En ik voel me op de een of andere manier ook veel beter.
Door wat je ons hebt verteld, vallen er puzzelstukjes op hun plek.
En we zaten er dus totaal naast met de gedachte dat hij dominant is.
Ik dacht wel voor jouw komst: ‘nou… nu gaan we flink op ons donder krijgen zaterdag, want we doen alles verkeerd!’
Maar gelukkig heb je ons totaal niet het gevoel gegeven dat we op ons donder hebben gekregen, hahaha.”

Herken je dit? Ik weet zelf hoe naar het voelt als iemand je wél het gevoel geeft dat je iets verkeerd doet.

Vele jaren geleden had ik die ervaring met mijn eerste hond, Kira.
De ‘trainer’ die ik inschakelde zei letterlijk dat het míjn schuld was dat Kira uitviel – zij zag mij niet als een ‘Alpha’.
Complete lariekoek natuurlijk. 😉

Door mijn persoonlijke ervaring, en vele kennis en werkervaring later, weet ik dat mensen het gevoel geven dat ze falen niemand verder helpt.
Toch lees ik nog vaak hoe in social media discussies de mens als oorzaak wordt aangewezen voor alles wat de hond doet.
En ja, de omgeving heeft invloed op het gedrag van een hond.
Maar dé oorzaak? Nee. Er speelt altijd zoveel meer.

Tijdens mijn consulten wil ik dat mijn klanten begrijpen wat hun hond doet, waar het gedrag vandaan komt en hoe wij als mens daarop invloed kunnen hebben (gehad). Zodat we kunnen inspelen op de onderliggende behoefte, maar dan zónder oordeel of schuldgevoel.
Ik wil ook dat de mens zich gehoord en begrepen voelt.
Waarom zou ik mijn oordeel geven over dingen die in het verleden zijn gebeurd?
We zijn allemaal ‘gekleurd’ door onze ervaringen, en ons gedrag wordt beïnvloed door overtuigingen die we ooit hebben geleerd of gehoord.

Zonder oordeel kijken is zeker niet altijd vanzelfsprekend.
Maar als hondenprofessional kun je met jouw woorden wél het verschil maken in hoe een ”gekleurd” iemand met deze informatie omgaat.

En dat moment waarop iemand zegt:
“Nu snap ik het… het voelt ineens zó logisch. We gaan hiermee aan de slag.”

Dan gebeurt er iets speciaals. 🌿

Voor mij is mijn doel bereikt, en dat is spreekwoordelijk alle kleuren van de regenboog waard. 🌈✨

En precies dát is waarom ik mijn werk vanuit een welzijnsgerichte visie uitdraag voor dier én mens.