Waarom je hond niet ‘zomaar’ blaft – een kijk op de emotie achter gedrag

Wanneer normaal gedrag een probleem wordt…

Veel mensen ervaren blaffen als ongewenst gedrag – en soms is het dat ook. Af en toe blaffen is voor een hond heel normaal en meestal geen reden tot zorg. Maar het wordt een ander verhaal wanneer je dagelijks wordt geconfronteerd met een hond die luid en vaak blaft.

Afgelopen week was ik bij een consult waar de hond wel 50 keer per dag, loeihard, blaft. Stel je dat eens voor… ineens klinkt die snurkende partner misschien een stuk vriendelijker.

Blaffen is communicatie. Maar wat doe je als je hond de hele dag lijkt te schreeuwen?

Wat probeert je hond te zeggen?

Een hond kan blaffen uit angst, frustratie, opwinding, verveling of onzekerheid. Soms wil hij waarschuwen, soms wil hij iets of iemand wegjagen, soms zoekt bij aandacht. De context en de rest van de lichaamstaal bij je hond bepalen de boodschap.

Blaffen is simpelweg een natuurlijke manier waarop honden communiceren. Ze doen het niet zomaar, er zit altijd iets achter.

Kijk naar de emotie, niet alleen het gedrag

Waar veel mensen om vragen, is hoe zij het blaffen kunnen ‘afleren’. Als we alleen proberen het blaffen te stoppen, zonder naar de oorzaak te kijken, missen we een kans om de hond écht te helpen.

Door de emotie achter het gedrag te begrijpen, helpen we onszelf – maar óók de hond!

Hoe los ik dit dan op?

Niet elke blaf betekent hetzelfde. Wat je – in reactie op het blaffen doet – is sterk afhankelijk van de onderliggende motivatie en emotie.

Veelgehoord advies bij blaffen: negeren of straffen
Een vaak gegeven advies bij blaffen is om je hond te negeren. In sommige situaties kan negeren inderdaad helpend zijn, maar negeren lost niet elk type blafgedrag op.

Een ander veelgehoord advies is straffen: boos toespreken, wegtrekken of corrigeren. Hoewel het begrijpelijk is dat ook bij ons ‘de emmer’ soms overloopt, kan dit het blaffen juist doen toenemen.

Als je hond blaft uit zorgen, frustratie of spanning, dan kan de situatie waarvoor hij blaft (bijvoorbeeld een persoon of geluid) geassocieerd worden met straf. Zo wordt de context niet veiliger, maar juist spannender – en dat vergroot het probleem.

Een aantal voorbeelden uit de praktijk:
Blaft de hond je rechtstreeks aan? Dan is er een grote kans dat hij jouw contact of aandacht zoekt. Ga je op dat moment je hond (boos of vriendelijk) aanspreken, dan heeft jouw hond dit bereikt.

Blaft jouw hond op een (hoorbaar) geluid of iemand die langsloopt? Dan is er een kans dat hij zich zorgen maakt. Verdwijnt het geluid of de persoon naar de verte totdat het volledig weg is, dan valt er een gevoel van opluchting over je hond heen.

Blaft jouw hond wanneer de bel gaat, dan is er de kans dat hij dit doet omdat de bel een voorspeller is geworden visite. Het blaffen op de bel is de uiting van ontlading op de spanning die zich door het geluid van de bel heeft opgebouwd. Bezoek kan zowel een positieve als een negatieve gebeurtenis voor jouw hond zijn.

Je hond wil naar buiten, heeft diarree. Of wil spelen in de tuin, dit is leuk. Je hond blaft bij de deur omdat hij naar buiten wilt. Jij komt eraan lopen, en opent de deur. Het blaffen heeft in dit voorbeeld ook voor succes gezorgd – als dit zich herhaald.

Je hond blaft niet zomaar! In sommige gevallen kun je het blaffen wel negeren, maar in bepaalde situaties zeker niet! In geval van diarree; zou ik zeker de deur blijven opendoen – dit is tenslotte een duidelijke noodsituatie die bij je hond leeft. 😉

Veel honden blaffen omdat ze iets willen communiceren. Ze vinden ook wel eens iets of iemand spannend, dat wil je zeker niet negeren of straffen! Daar zul je wat moeten gaan veranderen aan de spanning de emotie (meestal een negatieve) die de hond door de situatie ervaart.

Observeer wanneer je hond blaft, en noteer:

Hoe je het blaffen kunt stoppen of verminderen, hangt heel sterk van de situatie af. Wat levert het blaffen jouw hond op? Breng daarom eerst het gedrag van je hond in kaart. Dit kun je door een ‘dagboek’ bij te houden. Zo ontdek je patronen of informatie, welke belangrijk kunnen zijn.

  • Naar wie of wat blaft je hond?
  • Wat gaat eraan vooraf? Zie of hoor je iets opvallends (bijv. persoon, geluid)?
  • Hoe vaak en wanneer gebeurt het?
  • Wat laat je hond nog meer zien? (lichaamstaal, zoals staart, oren, houding, wegduiken, hijgen, rond rennen)
  • Is de toon hoog, laag of vallen er pauzes tussen elke blaf?
  • Gebruikt hij ook andere geluiden, zoals piepen of grommen?
  • Is je hond makkelijk af te leiden of te stoppen?

Is het te stressvol? Schakel hulp in!

Blaffen kan zeker weten heel vervelend en stressvol zijn – voor jou, je hond of je omgeving. Merk je dat je hond overmatig of onvoorspelbaar blaft, dat het erger wordt doordat het zich uitbreidt naar andere situaties? Dan kan professionele hulp echt het verschil maken. Stuur me gerust een bericht – samen onderzoeken we wat jouw hond werkelijk wil communiceren, en stellen we een plan op om het blaffen te verminderen.

Dit artikel is geschreven door hondengedragstherapeut Inna Dirkse. Als kynologisch instructeur en gedragstherapeut werk ik zo’n 10 jaar met honden. Mijn passie ligt bij het welzijnsgericht werken met honden, met een oplossingsgerichte aanpak voor het hele gezin.

Het overnemen of kopiëren van de inhoud zonder schriftelijke toestemming is niet toegestaan. Het delen van dit artikel met originele bronvermelding op social media wordt zeer gewaardeerd.

In dit artikel

Zoeken

Contact